Pazardaki Kalıntı: Dalgalarda Sen

         Yine imkansız uçuşta tüm düş dünyası bugün
tam da günü bu sarhoşluğun

Hava soğuk öyle ya şubatın tam ortası

Sanki hiç geçmek bilmeyen koca kışın yarısı

Burada güzel bir manzaranın tam karşısındayım

Rüzgarın değeri estikçe anlaşılıyor işte dalgalanan dağınık saçlarım 

Sıradan bir gün işte aklında ne varsa yok et

Oysa dalgalar hep bir ağızdan bağırıyorlar .....

Düşünmeye dalıyorum düşünmeye içimin ucu bucaksız merkezinde

Oysa bu sabah uyanıp ansızın yanında olmak isterdim çiçeklerle

Yüzümü bile yıkamadan koşup büyük heyecanla aldığım papatyalarla

Koşmak isterdim sana giden yollara

Sonra gece ansızın havai fişekler yolardım baktığında semaya

Yıldızlarda adını yazardım şiirler yollardım sana ait okunmamış ne varsa

Herkes gibi olmak isterdim belki de bunlar herkesin yaptığı

Şimdi yaptığım tek şey senden geriye kalanları toplamak

Yazmak yazmak yazmak sınırsızca serbest ve bir anda

İşte aşkın esrarını anlamak bazen de tutunamamak yeni doğan hayata

Öyle bıkkın öyle yılmış öyle bezmişim ki! Halimden en iyi sen anlarsın

Her zaman ellerim üşürdü cebime atardım

Bugün içim üşüyor ve bugün öğrendiğim yeni bir şey var daha

Denizin dalgalarını izleyip seni düşünüp şiir yazmak kayalarda şu an ki gibi

Koşmak istiyor canım gidilmeyen yerlere işte seni de orda görmek sadece

Bir yaz sabahı bir kahvaltıda  bir çayı yudumladığındaki sıcaklıkta

Bunların hayalden öte başka bir şey olmadığına tamamen eminim

Ve biliyorum ki bu terane bu düşlerin düşüşü süregelen bir hayatın gömülü sandığı

İçinde de kaybolan karamsar adamın satırları